Τυχαία ένα βράδυ
βρέθηκα σε ένα μονοπάτι,
το ακολούθησα και πορεύτηκα
δίχως να γνωρίζω που πάω.
Τυχαία μια μέρα,
βρέθηκα στο ίδιο μονοπάτι,
περπάτησα και λίγο παραπέρα
είδα ανθρώπους που αγαπάω.
Μια βροχερή νύχτα,
αναζήτησα το μονοπάτι,
χάθηκα μες το μαύρο
κι πίσω ήρθα.
Μια ηλιόλουστη μέρα,
αναζήτησα και πάλι το μονοπάτι,
δεν βρήκα τίποτα
μόνο δάκρυα στα μάτια κάποιων.
Μια ανοιξιάτικη βροχή,
δρόσισε το μονοπάτι,
πλυθήκαν οι ψυχές
σαν να ήρθε νέα πνοή.
Είναι δύσκολο αυτό το μονοπάτι,
την μία είμαι μόνος
την άλλη μου φεύγει ο πόνος
που νιώθω κάθε βράδυ.
Είναι όμορφο το μονοπάτι,
με λουλούδια στολισμένο
και με χαρές προικισμένο,
αποτελεί διέξοδο στο βράδι.
Νιώθω ασφαλής
σαν βρεθώ στα μονοπάτια
όπου φτιάχνω εικόνες,
τα όνειρα, με κλειστά μάτια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου