Δεν φοβάμαι όταν σκοτεινιάζει

Αυτό το μαύρο σημάδι στον ορίζοντα

είναι από το πληγωμένο φεγγάρι

που κρύφτηκε στην ανάσα τ’ ουρανού.

Ετούτο το μαύρο σημάδι στο χιόνι

 είναι από το πληγωμένο μου όνειρο

 που κρύφτηκε στον ίσκιο της ψυχής μου.

Σήμερα όμως δραπέτευσα από τον ίσκιο μου,

φτερούγισα ελεύθερα σε τοπία της ψυχής μου,

παίρνοντας την ανάσα  των λουλουδιών

ξέπλυνα το πρόσωπο μου.

Έκλεψα το χαμόγελο μου από τον ύπνο ενός παιδιού

 και σκέπασα την γύμνια μου

μαζεύοντας σκόρπια φύλλα από τα όνειρά μου

και άναψα φωτιά στη ακροθαλασσιά

 όπου σχεδόν όλη μου τη ζωή την πέρασα εκεί,

κράτησα ένα κοχύλι και ονειρευόμουν τον ωκεανό.

Ένιωσα έτοιμος να πέσω στα κύματα

όταν ένα θαλασσοπούλι μου ψιθύρισε στην καρδιά :

«Μου παράγγειλε η ζωή να σου δώσω ένα φιλί."

 Ένα μικρό ψαροκάικο είναι η ζωή μου,

 ένα μικρό και φθαρμένο καΐκι

 που έχει φεγγάρια στο κατάρτι

 και έναν ξεφούσκωτο αλήτη ήλιο για τιμονιέρη.

πάει καιρός από τότε που αφέθηκα

στα ελπιδοφόρα κύματα για τελευταία φορά,

πάει καιρός από τότε που αντίκρισα άνθρωπο

πάει καιρός από τότε που προσευχήθηκα

 στην συντροφιά ενός ατόμου, κι είπα :

 «Μακάρι να βρισκόταν τώρα κάποιος δίπλα μου,

να μου ζεστάνει τα χέρια.

Μακάρι να ερχόταν κάποιος άνθρωπος

 κι να μου πει ψιθυριστά ‘μη φοβάσαι’»,

 κι εγώ να σύρω τα δάχτυλά μου στο πρόσωπό του

και να πιάσω το σχήμα του χαμόγελού του,

να αρπάξω λίγο από το σχήμα του κόσμου.

Μα ξερά σκόρπια φύλλα οι ευχές μου,

κάποια μου τα πήρε ο άνεμος μακριά

κι με άλλα άναψα φωτιά να ζεσταθώ.

 Κάνει τόση παγωνιά

στην μαυρισμένη χώρα της μοναξιάς,

 κι η ταξιδιάρα ψυχή μου

ρίχνει τα όνειρά μου στην φωτιά

για να ζεσταθεί τις νύχτες

 που το μαύρο φως της

με κάνει να μαζεύω πολύχρωμα χαρτάκια

και να βάζω ουρές στα όνειρά μου, για να’ ναι εύκολα

όταν ο άνεμος θα τα παίρνει μακριά,

όταν η φωτιά θα τα καίει δίχως λησμονιά

 όταν η παγωνιά θα τα θάβει βαθιά,

όταν η νύχτα θα τα αφήνει στου φεγγαριού την σκιά

 όταν όλοι τους ξεχνάνε,

για μένα,  ευτυχώς που ξέχασε

 η αυγή όλα τα χρώματά της

στην ψυχή μου,

έτσι τώρα πια

δεν φοβάμαι όταν σκοτεινιάζει.