Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Μάνα. Μαμά. Μαμάκα

Στην πρώτη της μάχης γραμμή
έτοιμη ανα πάσα στιγμή
να δωρίσει απλόχερα όλη της την ζωή.
Στο μέτωπο μια μάχης σκληρής
αγάπη και καρδιά τα όπλα της
να τα καταθέσει στην πορεία της πομπής.
Δεν νιώθει ήττες
μα ούτε και νίκες.
μια πολεμίστρια της φωτιάς
μια γυναίκα της καρδιάς,
πάντοτε μαχόμενη
μα όχι στην ζωή του
πρώτη.
Λίγο πιο πίσω στέκει,
δεν μιλά,
μα τα όπλα σφικτά κρατά,
έτοιμα για χρήση
σαν του παιδιού πονέσει η καρδιά.
Μανά είναι μια λέξη,
μα όχι απλή,
είναι η έννοια της μεγάλη,
πολλές φορές και καθοριστική.
Μάνα είναι ο πόνος,
δεν σταματά
στο πρώτο του μωρού κλάμα
δεν σταματά στην γέννα,
ένας πανέμορφος δρόμος
όλος της ο νόμος
και είναι εκεί για πάντα.
Μάνα είναι η πνοή,
που δεν χάνεται,
μάνα είναι μια ζωή,
και μάνα θα παραμείνει,
και σαν αντίο πει
ξέρεις πως εδώ θα μείνει,
ένα με εσένα
ένα με την ζωή.
Μάνα είναι γυναίκα.
Γυναίκα είναι η ζωή.
Μάνα είναι ζωή,΄
που κόβεται πολύ,
δεν είναι μια,
δεν είναι δυο,
δεν ξέρω πόσες να πω,
είναι γυαλί που σπάει,
μάνα είναι που κολλάει.
Μάνα, μαμά, μαμάκα,
είσαι εσύ αυτή που κινεί
πάντα ένα μαντίλι
στην αρχή μέσα σου
εμένα
και μετά μια ζωή
για μένα.
Μάνα είναι γλυκό τραγούδι
ένας στίχος που θα πω
Μάνα Σ' Αγαπώ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου