Στη χούφτα μου κρατώ
ασχημάτιστους σπόρους
στον καλοσυνάτο κόσμο, τριγυρνώ
ψάχνοντας γόνιμους χώρους
Γυρεύω χώρο για σπορά
ακόμα κι μες την πόλη
μα βγήκε η χώρα στην αγορά
και πιάστηκαν κι αυτοί στην
απόχη
Με όσους απέμειναν
ταξίδεψα σε ένα έφορο χωριό
μα κι από εκεί έλειπαν,
ξεπουλήθηκαν
για ένα φθηνό παγωτό.
Ο χρόνος περνά
και οι σπόροι
θα μαυρίζουν
όσοι ρίζωσαν
στην καρδιά
εκεί θα
ανθίσουν
κι αν δεν
βρήκα χωράφι
μήτε ανθρώπους
να τους φροντίζουν
κι αν ‘γιναν
τώρα οι σπόροι πλάνη
ποτέ δεν θα
πάψουν όνειρα να χτίζουν.
πολύ όμορφο! :)
ΑπάντησηΔιαγραφή